شرایط و قوانين سامانه پيامک


1- استفاده کننده موظف به رعايت ضوابط، استانداردها و دستورالعمل هاي ابلاغي از سوي شرکت ارتباطات سيار مي باشد.

2- استفاده کننده موظف به رعايت قوانين دولت الکترونيک از قبيل قوانين امنيتي اينترنت، قوانين امنيتي سيستم هاي اطلاعاتي کامپيوترPRC و قوانين محرمانگي اينترنت مي باشد.

3- استفاده کننده نبايد نسبت به ارسال پيام‌هاي تجاري ناخواسته بدون رضايت قبلي کاربران انتهايي اقدام کند و مسئوليت ارسال هرگونه پيام تجاري براي کاربران بدون رضايت قبلي آنها به عهده خريدار مي‌باشد.

4- استفاده کننده در ارسال پيام‌هاي تجاري نبايد از اسم هاي فريبنده جهت مخفي نمودن هويت فرستنده استفاده نمايد و همچنين نبايد از عناوين موضوعي اشتباه يا گمراه‌کننده استفاده نمايند.

5- چنانچه قانون براي فرستندگان پيام‌هاي ناخواسته در صورت عدم رضايت گيرندگان جريمه‌هاي پيش‌بيني نمايد، ارسال کننده متعهد به پرداخت جريمه‌ها در صورت نقص قانون مي‌باشد.

6- استفاده کننده متعهد مي‌باشد کليه قوانين و مقررات مصوب که ممکن است در آينده براي ارسال پيام‌هاي ناخواسته وضع گردد اجرا نمايد.

7- براي پيام‌هاي ناخواسته چنانچه کاربر دريافت‌کننده متحمل پرداخت شارژ (Receiving Party pays) شود، ارسال کننده متعهد به جبران آن مي‌باشد.

8- استفاده کننده بايد محدوديت‌هاي شبکه و SMS-Center را در ارائه سرويس‌ها در نظر بگيرد.

9- استفاده کننده مي‌بايد پاسخ‌گوي مشتريان خود و پذيراي مسؤليت‌هاي مشتري‌مداري باشد.

10- مسؤليت آثار سوء ناشي از ارسال پيام‌هاي ارسال کننده براي مشتريان و جبران خسارت در مقابل کليه دستگاه‌هاي بازرسي و نظارتي، به عهده ارسال کننده مي‌باشد.

11- شماره های اختصاصی خریداری شده توسط مشتریان تا زمانی که از این شماره در این سامانه استفاده میکنند و هزینه تمدید آن را پرداخت می کنند در اختیار آنها بوده و همچنین تحت هیچ شرایطی امکان انتقال به شرکت دیگری را ندارد.

12- استفاده کننده موظف می باشد که هر یک از شارژ های انجام شده را حداکثر ظرف مدت 1 سال از تاریخ خرید استفاده نماید.در صورت گذشت یک سال از تاریخ شارژ و عدم استفاده از آن شارژ استفاده شده تلقی شده و قابل عودت نمی باشد.


محتواي پيام ارسالي مي‌بايست با هر يک از اصول پنج‌گانه زير مطابقت داشته باشد:


* با اصول و مباني دين اسلام و قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران مغايرت نداشته و در تضاد نباشد.

* مخل نظم و آرامش حاکم بر جامعه نباشد.

* به اخلاق حسنه حاکم بر جامعه آسيب نرساند.

* با سياست‌هاي فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي کشور مغايرت نداشته باشد.

* باعث تشويش اذهان عمومي نگردد.